แขกขาประจำ
เมื่อ เพื่อนรัก นำของขวัญวันเกิดเป็นนกแก้วช่างพูดมาให้ ในตอนสายของวันหนึ่ง ซึ่งกรงนกนั้นมีผ้า คลุมอย่างมิดชิด แล้วจึงบอกกับ สมชาย ว่า อย่าเพิ่งเปิด ผ้าคลุมออกภายใน 3 วันนี้ เพราะนกตัวนี้ ถูกเลี้ยงและโต ขึ้นมาในซ่องแห่งหนึ่ง มันจึงชอบพูดแต่คำ หยาบคาย ให้ทิ้งไว้สักพักหนึ่งให้มันลืมๆ ไปก่อน สมชาย จึงเอากรงนก ไปแขวนไว้ในบ้าน แล้วรีบ ปิดบ้านออกไปทำงาน
ตอนเย็น สมศรี กลับมาถึงบ้านก่อนใคร มองเห็นกรงนก มีผ้าคลุม แขวนอยู่ จึงเปิดดูด้วยความสงสัย
“ว้าวๆ.. แม่เล้าคนใหม่ๆ” เจ้านกทะลึ่งร้องออกมาอย่างดีใจ สมศรี ได้ยินอย่างนั้นก็โกรธมาก รีบปิดผ้าคลุม แล้วเดินหนีเข้าครัวไป
ต่อมา ลูกสาวของสมชาย ก็กลับมาจากโรงเรียนมองเห็นกรงนก จึงเดิน เข้าไปเปิดผ้าดู
“ว้าวๆ… กะหรี่ตัวใหม่ๆ” เจ้านกทะลึ่งร้องออกมาอย่างดีใจ ลูกสาวของสมชาย รู้สึกโกรธมาก จึงเดินหนีไปอีกคน
ในขณะเดียวกัน ลูกชายของสมชาย ก็กลับมาถึงบ้าน พอ มองเห็นกรงนกก็เดินเข้าไปเปิดผ้าดู
“ว้าวๆ… แมงดาคนใหม่ๆ” เจ้านกทะลึ่งร้องออกมาอีก ลูกชาย จึงโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง และเดินหนีเข้าไปข้างใน
พอ ตกดึก สมชาย เมาแอ๋.. กลับมาถึงบ้านจำไม่ได้ว่ากรงอะไร จึงเดินโซเซ เข้าไปเปิดผ้าดู เจ้านกทะลึ่งปรือตามองอย่างงัวเงีย แล้วส่ายหน้า ก่อนจะพึมพำว่า
“โธ่เอ๊ย… แขกขาประจำ”
.......................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น